Maksymilian Ryłło

ks., ur. 31 XII 1802 w Podorosku, wst. 9 IX 1820 w Rzymie, ks. 29 XII 1833 w Rzymie, zm. 17 VI 1848 w Chartumie

Wychowanek Akad. Połockiej i Uniw. Wileńskiego. Razem z jezuitami białoruskimi wypędzonymi w 1820 z Rosji wyjechał do Rzymu, gdzie wstąpił do zakonu i ukończył studia filoz. 1824-26 i teol. 1830 34. Prof. szkół jezuickich i misjonarz ludowy 1833-36. Misjonarz na Bliskim Wschodzie 1836-37, nawiązywał kontakty z przedstawicielami Kościołów wschodnich, zainicjował budowę wielkiego kolegium i uczelni katolickiej w Bejrucie, prowadził badania archeologiczne. Po powrocie do Rzymu współpracował z Augustynem Theinerem i polskimi zmartwychwstańcami. Superior jezuickiej misji w Syrii 1839-41. Operariusz na Malcie 1841-43, zorganizował konwikt dla chłopców. Rekolekcjonista i kaznodzieja na Sycylii 1843-44 oraz rektor kolegium Urbanianum w Rzymie 1844-46. Prowikariusz apostolski misji afrykańskiej, kierował wyprawą misyjną wzdłuż Nilu w głąb Afryki. Położył fundamenty misji katolickich w Egipcie i Sudanie. Zmarł na dyzenterię (czerwonkę) w Chartumie, szczątki od 1900 spoczywają na cmentarzu w Kairze.

Wojciech Męciński

Alberto Polacco, Albertus de Polonia, Męczyński, Micischi. Ks., ur. 1598 w Osmolicach nad Wieprzem, wst. 15 IV 1621 w Rzymie, ks. 2 II 1628, zm. 23 III 1643 w Nagasaki.

Syn Wojciecha i Felicjany z d. Głoskowskiej. Wychowanek Akad. Krak. Dziedzic 17 wsi i miasteczka Nowodwór, które mimo protestów rodziny zapisał na uposażenie kolegium św. Piotra w Krakowie. W 1626 wyjechał do Portugalii, gdzie ukończył studia teol. i przygotował się do misji japońskiej. W 1629 stanął niespodziewanie przed trybunałem w Piotrkowie i obalił wszystkie zarzuty w sprawie zapisu majątkowego. Tego samego roku opuścił Polskę i w 1631 wypłynął do Indii. Gwałtowne burze zapędziły okręt do brzegów Brazylii, a potem zawróciły do Europy. W marcu 1633 wypłynął po raz drugi do Indii i wylądował w Goa, gdzie pod nazwiskiem Albertus de Polonia poświęcił się pracy charytatywnej w szpitalach.

Kard. Adam Kozłowiecki

ks. kard., ur. 1 IV 1911 w Hucie Komorowskiej k. Kolbuszowej, wst. 30 VII 1929 w Starej Wsi, ks. 24 VI 1937 w Lublinie

Syn Adama i Marii z d. Janocha. Wychowanek konwiktu chyrowskiego. Studiował filoz. w Krakowie 1930-33 oraz teol. w Lublinie 1934-38. Wychowawca w Chyrowie 1933-34, minister w Krakowie 1939. Aresztowany dn. 10 XI 1939 w Krakowie przez hitlerowców, był więziony na Montelupich, w Wiśniczu, Oświęcimiu i Dachau. Po uwolnieniu obozu 29 IV 1945 wyjechał do Rzymu, a w 1946 na misję do Rodezji Półn. (ob. Zambia).

Gościnne występy...

Gościnne występy na kiermaszu misyjnym - czyli grupa z Torunia na kiermaszu misyjnym.

Podczas kiermaszu jako wolontariusze pomagała grupa, która przyjechała z Torunia...  Oto relacja z ich punktu widzenia:

"17 VI odwiedziliśmy Ojców Jezuitów w Warszawie na ul. Rakowieckiej. Sanktuarium Narodowe św. Andrzeja Boboli i Collegium Bobolanum to największy Ośrodek Towarzystwa Jezusowego w Północnej Polsce.

Naszym zadaniem była pomoc w organizowaniu kiermaszu misyjnego, który odbywa się tam trzy razy w roku. Akcja jest prosta i pomysłowa: przez kilka tygodni ludzie przynoszą do kościoła rzeczy, których już nie używają. Rozkłada się to na stołach i otwiera kiermasz. Zasada: bierzesz co chcesz, płacisz ile chcesz. A cel był szczytny. Pieniądze przeznaczone są na adopcje dzieci w Kirgistanie... "

Więcej na ich blogu:
http://zsercemdoazji.blogspot.com/2012/06/kiermasz-misyjny-w-warszawie.html

KIERMASZ MISYJNY - Fotorelacja

     W Niedzielę 17 czerwca 2012 r. w godzinach 7:45 - 21:00 odbył się KIERMASZ MISYJNY przy sanktuarium św Andrzeja Boboli. Zebrane fundusze zostały przekazane na placówkę misyjną w Kirgizji.

Zapraszamy na krótka fotorelacje:

Walter Ciszek

ks., ur. 4 XI 1904 w Shenandoah w Pensylwanii, wst. 7 IX 1928 w St. Andrews (NY), ks. 24 VI 1937 w Rzymie, zm. 8 XII 1984 w Bronx, NY

Jezuita amerykański polskiego pochodzenia. Syn Marcina i Marii z Bochledów. Studia teol. odbył w Russicum w Rzymie i przyjął święcenia kapłańskie w obrz. wschodnim. Od 1938 misjonarz Misji Wschodniej w Słonimiu i Albertynie. Podczas II wojny światowej w 1940 zgłosił się jako robotnik do pracy na Uralu. Aresztowany w 1941 pod zarzutem szpiegostwa na rzecz Watykanu przebywał 5 lat w więzieniach NKWD w Permie, Łubiance i Butyrkach, a następnie 15 lat w obozach pracy na Syberii. Zwolniony w 1955 z obozu pracował jako robotnik i mechanik samochodowy, a równocześnie nielegalnie jako duszpasterz w Abakanie i Krasnojarsku.

Duszpasterstwo biblijne... Cz. 2

I w końcu praktyka …

     W praktyce, pielgrzymkę - rekolekcje śladami Mojżesza i biblijnych Hebrajczyków grupa około 40 osób rozpoczyna od zwiedzenia piramid w Gizie, czasami w Sakkarze oraz Muzeum Kairskiego (dla grup spoza Egiptu). Po naocznym zaznajomieniu się z historią i osiągnięciami starożytnej cywilizacji Egiptu Faraonów rekolektanci rozpoczynają pielgrzymowanie po Półwyspie Synaj. Zdarza się, że grupa pielgrzymkowa zatrzymuje się w pobliżu tunelu pod Kanałem Sueskim (domniemane miejsce cudu przejścia Hebrajczyków przez Morze Sitowia – hbr. Yam Suf), gdzie obecnie można podziwiać przepływające ogromne kontenerowce. Czasami robi sie postój przy gorzkich źródłach w Ujun Musa oraz w oazie Wadi Garandel, bo zgodnie z ponad 1600-letnią tradycją są to miejsca biblijnych wydarzeń na starodawnym szlaku karawanowym, gdzie zwykli zatrzymywać i modlić się, rozważając Słowo Boże, pielgrzymi udający się do Ziemi świętej. Przeważnie jednak po przejeździe tunelem pod Kanałem Sueskim autobus po kilku godzinach jazdy zawozi pielgrzymów - rekolektantów prosto do Wadi Feiran, największej oazy Półwyspu Synajskiego.

Kiermasz Misyjny...

KIERMASZ MISYJNY

Już w Niedzielę 17 czerwca 2012 r.

w godzinach 7:45 - 21:00

odbędzie się przy sanktuarium św . A. Boboli

(ul. Rakowiecka 61)

ZEBRANE OFIARY ZOSTANĄ PRZEZNACZONE

NA PLACÓWKĘ MISYJNĄ W KIRGISTANIE

Zechciejcie ofiarować na kiermasz przedmioty, których możecie się pozbyć i które mogłyby kogokolwiek zainteresować.

Mogą to być:

Michał Boym

ks., ur. 1612 we Lwowie, wst. 16 VIII 1631 w Krakowie, ks. IX 1641 w Krakowie, zm. 22 VIII 1659 w Kwangsi (Chiny)

Studia filoz. odbył w Kaliszu a teol. w Krakowie. W 1643 wyjechał na misje do Chin, dotarł w 1645 do Tonkinu, a następnie na wyspę Hai nan. Prowadził prace misyjne na wyspie Hai nan i w prowincji Kuangsi. Uzyskał duże wpływy na znacznie schrystianizowanym już dworze Jong li, ostatniego z dynastii Ming, pretendenta do korony po zajęciu prowincji północnej przez Mandżurów. Posłował pod koniec 1650 do papieża od cesarzowej Heleny z prośbą o pomoc dla Chin, zagrożonych najazdem mandżurskim. W Rzymie stanął w 1653. Z listem od papieża przybył w 1658 do Tonkinu, ale wobec klęski cesarza Jong li musiał zrezygnować z dalszej akcji. Pozostawił w rękopisie opis podróży z Macau do Wenecji (1651-52). Sporządził 18 kartonowy atlas Chin. Dokonał wielu przekładów z języka chińskiego na język łaciński. Napisał kilka rozpraw popularyzujących wiadomości o Chinach. Najcenniejszym dziełem była Flora sinensis (W 1656). Wiele jego prac nie zostało nigdy wydanych.

Zobacz też

1. L. Grzebień (red.), Encyklopedia wiedzy o jezuitach, WAM, Kraków 1996, s. 38

KIERMASZ DARÓW NA MISJE

Duszpasterstwo biblijne... Cz. 1

Czym również zajmują się misjonarze?

    Duszpasterstwo biblijne inaczej, czyli o pielgrzymowaniu na Synaju śladami biblijnego Mojżesza i Hebrajczyków oraz Przedwiecznego Słowa

Trochę historii …

     Tak się złożyło, że w sierpniu 2011 roku minęło 15 lat od momentu, kiedy pierwszy raz wyruszyłem z grupą rekolektantów na Synaj, na pielgrzymkowy szlak śladami biblijnego Mojżesza i Hebrajczyków. W 1996 roku, niespełna w rok po otrzymaniu święceń kapłańskich, po zakceptowaniu propozycji mojego przełożonego zakonnego, objąłem opieką dzieło duszpasterskie zapoczątkowane przez innego jezuitę, Holendra O. Hansa Putmana. On to 5 lat wcześniej, celem uczczenia rocznicy związanej z początkami działalności Towarzystwa Jezusowego (zakonu jezuitów), zainicjował pielgrzymkę śladami biblijnego Mojżesza i „Ludu Bożego Wybrania” na Półwyspie Synaj. Pierwsze rekolekcje-pielgrzymki organizowane pod moim kierownictwem były naśladowaniem formy, jaką opracował O. Hans. Z czasem jednak udało mi się wypracować własny styl i formę tego swoistego pielgrzymowania z Pismem św. U jego podstawy znajduje się kilka istotnych dla mnie teologicznych intuicji. Wymienię tutaj tylko te najważniejsze.

Historia Misji - cz. 5 - Wczesny bizantynizm

            Katastrofa cesarstwa zachodniorzymskiego oraz znaczące osłabienie siły wschodniej jego części nie zahamowało rozwoju chrześcijaństwa. Natomiast problemem stawało się w coraz większym stopniu powstawanie nowych, silnych herezji, których przedstawiciele niejednokrotnie podejmowali próby prowadzenia akcji misyjnej niezależnie od Kościoła Katolickiego. Jednak ruchliwość przedstawicieli nestorianizmu i monofizytyzmu pozwoliła na znaczne rozszerzenie kręgu oddziaływania chrześcijaństwa. Nie da się stwierdzić co prawda czy w innym wypadku Kościół Katolicki nie odniósłby tak samo wielkich sukcesów jednakże misje tzw. kościołów narodowych niewątpliwie miały na swoim koncie duże osiągnięcia. Pewną constans było przesunięcie ciężkości w prowadzeniu misji poza granice dawnego cesarstwa. Coraz mniejszą rolę odgrywały tutaj dyrektywy i dekrety cesarskie, a coraz bardziej miało ono charakter wewnętrzno-kościelny. Zwiększała się rola biskupa rzymskiego w organizowaniu tego typu przedsięwzięć. Na szczególne uznanie zasłużył sobie na tym polu papież Grzegorz Wielki nazywany Dialogiem, który zainicjował wyprawę misyjną do Anglosasów. Wielkie zasługi położył tutaj również ruch monastyczny (Irlandia, wyspa Iona). Wśród gruzów cesarstwa doprowadzono do katolizacji ariańskich plemion germańskich.

Św. Andrzej Bobola

ur. 30 XI 1591 w Strachocinie k. Sanoka, wst. 1611 w Wilnie, ks. 1622 w Wilnie, zm. 16 V 1657 w Peredyle k. Janowa Poleskiego

Ukończył szkoły jezuickie w Braniewie. Studiował filoz. i teol. w Wilnie. Kaznodzieja, spowiednik i kapelan w więzieniach i przytułkach, pracował w Nieświeżu oraz przy kościele Św. Kazimierza w Wilnie. Superior w Bobrujsku 1630-33. Duszpasterz w Płocku i Łomży. Od 1642 przebywał stale w Pińsku, skąd w l. 1646-52 wyjeżdżał do Wilna dla podratowania zdrowia. Na Pińszczyźnie zasłynął z gorliwości apostolskiej. Jednaniem prawosławnych z Kościołem rzymskim wzbudzał niechęć, a nawet nienawiść przeciwników Unii Brzeskiej. W maju 1657 Pińsk został zajęty po raz drugi przez Kozaków. Bobola przebywał wówczas w Peredyle k. Janowa Poleskiego. Tam 16 V dopadli go Kozacy i zawlekli do miasteczka, gdzie dokonał męczeństwa wśród okrutnych tortur. Ciało sprowadzono do Pińska i pochowano w podziemiach kościoła. Odnaleziono je w 1702 nietknięte. Rozbudziło to nikły dotąd kult męczennika, a do grobu zaczęli napływać pielgrzymi.

Historia Misji - cz. 4 - Chrześcijańskie władanie

            Chrześcijaństwo u schyłku Cesarstwa Rzymskiego odniosło spektakularne zwycięstwo nad wierzeniami pogańskimi. Początkowo jedynie równouprawniona, z czasem stała się religią panującą, a w końcu IV w. n. e. za panowania cesarza Teodozjusza religią państwową. Niczego nie mógł zmienić tu fakt powrotu do pogaństwa cesarza Juliana nazywanego Apostatą i chwilowy nawrót do prześladowań. Dawne wierzenia czekała powolna lecz nieubłagana śmierć. Sam władca miał przed swoją śmiercią wypowiedzieć słynne zdanie: Galilejczyku, zwyciężyłeś! co było podsumowaniem plonów polityki tego ostatniego reformatora pogaństwa. Najpierw odebrano władzy cesarskiej charakteru boskiego choć uważano go za bożego pomazańca i wymagano przestrzegania ceremoniału dworskiego. Następnie przyszła kolej na zniesienie tytułu najwyższego kapłana przez władcę, odmowę subsydiowania kultu pogańskiego, usunięcie z budynku senatu posągu boginii Wiktorii oraz niszczenie świątyń i monumentów poświęconym pokonanym bóstwom. Na ich miejsce stawiano nowe kościoły, pomniki, pamiątkowe groby. Wiara chrześcijańska dosięgła każdego zakątka Imperium Rzymskiego, a działalność misyjna miała skutki znakomite. Odniesiono również niebagatelne sukcesy poza granicami państwa w postaci udanej akcji chrystianizacyjnej wśród German choć było to umniejszone przez fakt przyjęcia przez nich wiary w wersji ariańskiej propagowanej przez biskupa Wulfilę. Poza chrześcijaństwem pozostawali jedynie przedstawiciele bogatych rodów arystokratycznych, Żydzi i niektóre plemiona germańskie. Pozostawały pewne enklawy pogańskie na terytorium Egiptu i Syrii wywodzące się z tradycji ruchów politycznych wrogich Rzymowi jako takiemu.

Historia Misji - cz. 3 - Zwycięskie zmagania

            III wiek zastał chrześcijaństwo rozwijające się pod każdym względem. Ekspansja dokonywała się pod względem zarówno geograficznym jak i socjologicznym. Chrześcijanami stawali się członkowie wszystkich warstw społecznych. Panowanie cesarza Galiena przyniosło ustanie prześladowań. W wydanym przez niego edykcie zwracano chrześcijanom zagrabione miejsca kultu i umożliwiono praktykowanie  ich religii. Edykt otworzył trwający 40 lat okres pokoju religijnego, w którym wyznawcy nowej wiary rośli w siłę. Przekroczyli granicę Imperium Rzymskiego zakładając gminy w Armenii, Gruzji i Persji.

 Rozwój gmin chrześcijańskich  był solą w oku coraz większej grupy osób ze środowisk pogańskich. Imperium właśnie wkraczało w fazę kryzysu, który powodowały najazdy plemion germańskich, wojny wewnętrzne oraz rywalizacja z perskimi władcami z dynastii Sassanidów. Coraz intensywniej szukano kozła ofiarnego, którego można byłoby obarczyć winą za niepowodzenia cesarstwa. Wielu doradców augustów rzymskich oraz przedstawicieli pogańskiej nauki chciało widzieć chrześcijan winnymi istniejącego stanu rzeczy. Narastała intelektualna wrogość środowiska neoplatoników, którzy rozwinęli akcję zwalczania nowej religii za pomocą pamfletów. Do najwybitniejszych przedstawicieli tej grupy należał Porfiriusz. Jego zarzutom poświęcali najwięcej uwagi chrześcijańscy apologeci.

Historia Misji - cz. 2. - Wewnętrzne umocnienie

Wewnętrzne umocnienie 

      Sukces misji pawłowych doprowadził do znacznego rozszerzenia się granic wyznawanej wiary. Przyczynił się również do przezwyciężenia poważnych ograniczeń w jej rozwoju. Religia chrześcijańska rozprzestrzeniała się powoli lecz systematycznie. Wszędzie zdobywano nowych wyznawców. Coraz częściej wyznawcy nowej religi stawali się ośrodkiem zainteresowania różnych kół w cesarstwie. 

     Najwcześniejsze ślady pochodzą od rzymskiego historyka Tacyta i mówią o prześladowaniach za czasów cesarza Nerona, kiedy zrzucono winę na chrześcijan za wybuch pożaru w dzielnicy Rzymu, Zatybrze. Faktycznie penetracja Rzymu przez nieznaną religię budziła u wielu ludzi lęk i poczucie zagrożenia. W wielu miastach wyznawcy Jezusa byli pozywani przed sądy, wszczynano tumulty, rejestrowane coraz częściej przez rzymskie służby porządkowe. Żydzi mieli za złe chrześcijanom, że przyjmują w poczet wyznawców bez dokonywania obrzezania oraz obowiązku zachowywania przepisów Prawa.

Historia Misji - cz. 1. - Apostolska gorliwość

Apostolska gorliwość 

     Początek religii chrześcijańskiej różnie jest sytuowany. Teolodzy są skłonni upatrywać go na Golgocie nieopodal Jerozolimy. Historycy zaś wolą wyznaczyć inaugurację w dniu Zesłania Ducha Świętego w 30 r n.e. Wtedy bowiem uczniowie Mistrza z Nazaretu zdecydowali się wyjść z ukrycia w wieczeniku, gdzie schowali się, podając za Dziejami Apostolskimi “z obawy przed Żydami”. Opuszczając bezpieczne miejsce od razu zaczęli nauczać. Jest to zresztą obowiązek każdego chrześcijanina: dawać świadectwo o swojej wierze innym. Ten entuzjazm ewangelizacyjny stał się znakiem rozpoznawczym pierwszych chrześcijan dostrzeżonym już przez historyka żydowskiego Józefa Flawiusza. Na dodatek od początku był adresowany nie tylko do Żydów ale do pogan. Wyznawcy mieli głęboki uzasadnienie dla podejmowanej działalności misyjnej mające swoje źródło u Proroków.

Wyprawy do stacji misyjnej...

Mumbwa (ZAMBIA), 13 kwietnia 2012;

Drodzy Przyjaciele!

Przesyłam Wam kilka zdjęć z jednej wybranej wyprawy do stacji misyjnej w naszej Parafii. Stacja nazywa się St. Mary's KAPEPE. Taka wyprawa zabiera nam cały dzień. Po drodze mijają nas co jakiś czas zaprzęgi wołów. W kościółku z trawy jest miły chłodek. W takim chłodzie łatwiej się modlić i tańczyć.

 Część mężczyzn w buszu ubiera się bardzo elegancko do kościoła: garnitur i krawat. Gęstość zaludnienia w Zambii jest mała: 12 milionów na terenie dwa razy większym od Polski. Jest wiele rozmaitych kościołów w każdej wiosce. Dlatego wspólnotki katolickie w buszu bywają czasem bardzo małe. Przy okazji naszej wizyty, nasza ekipa przeprowadza rozmaite spotkania nauczające (biblijne i katechetyczne) dla rozmaitych grup. Dorośli uczą dorosłych. Młodzież uczy młodzież. A starsze dzieci uczą młodsze dzieci. Jak sie uda to czasem idziemy jeszcze na spacer, by pogawędzić nieformalnie. Przed nocą staramy się być z powrotem w Mumbwa.

Z Bogiem - RADOSNEGO ALLELUJA!

Józef Matyjek SJ

Fotorelacja:

Bł. Jan Beyzym

ur. 15 V 1850 w Beyzymach na Wołyniu, wst. 11 XII 1872 w Starej Wsi, ks. 26 VII 1881 w Krakowie, zm. 1 X 1912 w Maranie k. Fianarantsoa na Madagaskarze

Syn Jana i Olgi ze Stadnickich. Wychowawca młodzieży w Tarnopolu 1877-79 i 1881-87 oraz Chyrowie 1887-98. Równocześnie pref. infirmerii, opiekował się chorymi konwiktorami i przejściowo uczył języka francuskiego i rosyjskiego. Pod koniec 1898 wyjechał na Madagaskar, gdzie po zapoznaniu się z miejscowym językiem pracował w schronisku dla trędowatych w Ambahiwuraku. Mimo trudności ze strony rządu francuskiego rozpoczął w 1903 budowę nowoczesnego schroniska w Maranie k. Fianarantsoa. Oprócz opieki nad chorymi, kierował budową, rzeźbił wystrój kaplicy i prowadził szeroką korespondencję. W 1911 ukończył zakład w dużym stopniu ze składek społeczeństwa polskiego. Zamierzał wyjechać do pracy nad zesłańcami na Sachalinie, padł jednak ofiarą uporczywej febry, zaraziwszy się też wcześniej trądem. Zmarł w opinii świętości. Listy pisane do redakcji Misji Katolickich stały się popularną, często czytywaną lekturą. Dochodzenie kanoniczne w sprawie beatyfikacji, przygotowywane przez wicepostulatora Czesława Drążka, zostało zakończone w 1986 w Krakowie i w 1987 na Madagaskarze. Dnia 21 XII 1992 pap. Jan Paweł II wydał dekret o heroiczności cnót misjonarza. Proces beatyfikacyjny prowadzony jest obecnie w Rzymie.

Przestępstwa sexulane wobec dzieci - child defilement

Mumbwa, (Zambia) 28 lutego 2012;

Drodzy Przyjaciele!

     Idąc za apelem biskupów zambijskich, by pracować w celu ochrony dzieci wobec rosnącej liczby przypadków przestępstw seksualnych wobec dzieci (child defilement), podjąłem ten temat w ramach rekolekcji wielkopostnych.  

     Rozmawiamy. Jest to coś nowego w Kościele. Kobiety mówią, że najczęściej te rzeczy dzieją się w domach rodzinnych i tak są traktowane: jako wewnętrzne sprawy rodzinne. Jeżeli przestępcą jest ojciec - mąż albo wujek, jest on często jedynym albo głównym żywicielem rodziny. Jeżeli by poszedł do więzienia na wiele lat, jak prawo przewiduje, to taka rodzina nie ma szans na przeżycie, na opłacenie szkół itd. Jeżeli kobieta doniesie o przestępstwie, mężczyzna najczęściej sobie poradzi. Kobiety mówią, że każdy woli dać w łapę jedną krowę i nie iść do więzienia na 25 lat. A gdy sobie poradzi z władzami, to wyrzuci z domu żonę, bo za dużo gada. Doniesienie na policję przez żonę i matkę jest więc bardzo ryzykowne.

Informacje z Zambi... :)

Mumbwa (Zambia), 10 lutego 2012;

Drodzy Przyjaciele!

    W końcu stycznia 2012 biskupi Zambii opublikowali komunikat. Biskupi wskazują na kilka kluczowych aspektów życia państwa i narodu zambijskiego. Uderza mnie koegzystencja nadzwyczajnie dobrych i skrajnie złych zjawisk społecznych.Ze złożonej sytuacji wybieram cztery proste fakty.

To, co jest nadzwyczaj dobre:

Festiwal Chórów - Zambia

W ostatnią niedzielę mieliśmy nasze święto parafialne Chrystusa Króla.

U nas zawsze to święto idzie w parze z celebracją świętej Cecylii, ze względu na zbieżność czasową.

W wigilię Chrystusa Króla organizujemy konkurs - Festiwal Chórów.

W tym roku nie było żadnych chórów spoza naszej parafii, a w ramach naszej parafii stanęło do współzawodnictwa 13 chórów. Nasi ludzie lubią muzykować. Jest to silny punkt naszego Kościoła.

Konkurs trwał przez cały dzień, dlatego skasowaliśmy QUIZ biblijny.

Załączam przykładowe zdjęcie - chóru naszej parafialnej organizacji, która nazywa się KSAWERIANIE (od św. Franciszka Ksawerego SJ).

Z Bogiem - Józef Matyjek SJ

Malawi - NADZIEJA NA PRZYSZŁOŚC

Malawi jest "Gorącym sercem Afryki" ‐to właśnie głoszą plakaty turystyczne!
Rzeczywiście jest to piękne miejsce z ogromnym potencjałem, ale także kraj dotknięty
ubóstwem, w rankingu zajmuje 153 miejsce na 169 według danych Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Rozwoju, z 75% ludności żyjącej poniżej granicy ubóstwa.
Jednym z głównych czynników wpływających na tę sytuację ubóstwa jest brak dobrego systemu edukacyjnego. Żaden kraj nie może się rozwijać, chyba, że kładzie duży nacisk na edukację młodzieży.
Ale dziś mniej niż 35% młodzieży w Malawi ma szansę uczęszczania do szkoły średniej – a dziewcząt mniej niż 30%. A z tych, którzy kończą szkołę średnią, tylko 45% zdaje egzamin końcowy.

Z Egiptu więcej...

    W ramach współpracy między Prowincją Wielkopolsko-Mazowiecką (PWM), a Prowincją Bliskiego Wschodu odnośnie misji, z wydatną pomocą Biura Misyjnego prowadzonego przez O. Aleksandra Jacyniaka, SJ pracujący na misjach w Egipcie O. Wiesław Gontarz SJ i O. Ryszard Wtorek, SJ podjęli na terenie Egiptu dzieło materialnego wspierania działalności ignacjańskiego ruchu młodzieży MEJ (Mouvement Eucharistique de Jeunes). Raport z ostatnio finansowo wspartego przez Biuro Misyjne PWM letniego obozu wolontariuszy MEJ w pięciu wioskach Górnego Egiptu zamieszczono na łamach Blogu MisjeJezuici. 

Report mission Egypt 2011

    Koordynator finansowego wsparcia wspomnianego wyżej obozu egipskiego MEJ, O. Ryszard Wtorek, SJ korzystając z obecności tego raportu na Blogu Misje Jezuici, chciałby w imieniu młodzieży uczestniczącej w obozie oraz krajowego Moderatora MEJ w Egipcie Magdiego Nazmi, SJ serdecznie podziękować wszystkim polskim darczyńcom, którzy swoją finansową pomocą przyczynili się do umożliwienia zorganizowania tego, tak wiele dającego radości i dobra potrzebującej egipskiej młodzieży dzieła.

RW, Kair.  

Bierzmowanie - Zambia

Drodzy Przyjaciele!

Biskup spędził z nami dwa weekendy, bierzmując naszych parafian w czterech wybranych miejscach naszej parafii.

Na następny raz biskup zapowiedział, że spędzi z nami trzy weekendy i będzie bierzmował w sześciu wybranych miejscach.

Czyli sprawa się rozwija.

W załączniku jeszcze kilka zdjęć z egzaminowania dopuszczającego do bierzmowania.

Z Bogiem - Józef Matyjek SJ