wtorek, 1 maja 2012

Historia Misji - cz. 3 - Zwycięskie zmagania

            III wiek zastał chrześcijaństwo rozwijające się pod każdym względem. Ekspansja dokonywała się pod względem zarówno geograficznym jak i socjologicznym. Chrześcijanami stawali się członkowie wszystkich warstw społecznych. Panowanie cesarza Galiena przyniosło ustanie prześladowań. W wydanym przez niego edykcie zwracano chrześcijanom zagrabione miejsca kultu i umożliwiono praktykowanie  ich religii. Edykt otworzył trwający 40 lat okres pokoju religijnego, w którym wyznawcy nowej wiary rośli w siłę. Przekroczyli granicę Imperium Rzymskiego zakładając gminy w Armenii, Gruzji i Persji.
 Rozwój gmin chrześcijańskich  był solą w oku coraz większej grupy osób ze środowisk pogańskich. Imperium właśnie wkraczało w fazę kryzysu, który powodowały najazdy plemion germańskich, wojny wewnętrzne oraz rywalizacja z perskimi władcami z dynastii Sassanidów. Coraz intensywniej szukano kozła ofiarnego, którego można byłoby obarczyć winą za niepowodzenia cesarstwa. Wielu doradców augustów rzymskich oraz przedstawicieli pogańskiej nauki chciało widzieć chrześcijan winnymi istniejącego stanu rzeczy. Narastała intelektualna wrogość środowiska neoplatoników, którzy rozwinęli akcję zwalczania nowej religii za pomocą pamfletów. Do najwybitniejszych przedstawicieli tej grupy należał Porfiriusz. Jego zarzutom poświęcali najwięcej uwagi chrześcijańscy apologeci.