piątek, 20 kwietnia 2012

Historia Misji - cz. 2. - Wewnętrzne umocnienie

Wewnętrzne umocnienie 

      Sukces misji pawłowych doprowadził do znacznego rozszerzenia się granic wyznawanej wiary. Przyczynił się również do przezwyciężenia poważnych ograniczeń w jej rozwoju. Religia chrześcijańska rozprzestrzeniała się powoli lecz systematycznie. Wszędzie zdobywano nowych wyznawców. Coraz częściej wyznawcy nowej religi stawali się ośrodkiem zainteresowania różnych kół w cesarstwie. 
     Najwcześniejsze ślady pochodzą od rzymskiego historyka Tacyta i mówią o prześladowaniach za czasów cesarza Nerona, kiedy zrzucono winę na chrześcijan za wybuch pożaru w dzielnicy Rzymu, Zatybrze. Faktycznie penetracja Rzymu przez nieznaną religię budziła u wielu ludzi lęk i poczucie zagrożenia. W wielu miastach wyznawcy Jezusa byli pozywani przed sądy, wszczynano tumulty, rejestrowane coraz częściej przez rzymskie służby porządkowe. Żydzi mieli za złe chrześcijanom, że przyjmują w poczet wyznawców bez dokonywania obrzezania oraz obowiązku zachowywania przepisów Prawa.